Σίγουρα η διατήρηση των φυσικών μας δοντιών είναι η καλύτερη και προτιμότερη λύση για το στόμα μας. Οι παθήσεις των δοντιών (τερηδόνες, κατάγματα), αλλά και των ιστών που τα περιβάλλουν (ουλίτιδες, περιοδοντίτιδες) οδηγούν μοιραία στην απώλεια τους.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι η πιο εξελιγμένη και αποτελεσματική λύση που προσφέρει η σύγχρονη Οδοντιατρική για την αποκατάσταση των ελλειπόντων δοντιών.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι τεχνητά στηρίγματα από τιτάνιο με σχήμα και διαστάσεις παρόμοιες με τις ρίζες των φυσικών μας δοντιών και τοποθετούνται χειρουργικά στην άνω ή στη κάτω γνάθο.

Ο ακριβής και προσεκτικός προεγχειρητικός σχεδιασμός του εκάστοτε περιστατικού είναι σημαντικός για την επιτυχία. Κατά την αρχική αξιολόγηση γίνεται λήψη του ιατρικού ιστορικού, κλινική εξέταση του περιστατικού και λήψη οδοντικών αποτυπωμάτων για τη κατασκευή εκμαγείων μελέτης. Στη συνέχεια ο ασθενής παραπέμπεται για ακτινογραφικό έλεγχο με αξονική τομογραφία (CBCT). Έχοντας συγκεντρώσει όλα αυτά τα στοιχεία διαμορφώνουμε ένα εξατομικευμένο πλάνο θεραπείας και προχωράμε στη χειρουργική φάση.

Το χειρουργείο αναλαμβάνει εξειδικευμένος χειρουργός οδοντίατρος έπειτα από επικοινωνία με τον ιατρό όπου γνωστοποιείται το πλάνο θεραπείας (θέση & αριθμός εμφυτευμάτων). Η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία. Ο χρόνος που απαιτείται για την ενσωμάτωση ενός εμφυτεύματος, τη λεγόμενη οστεοενσωμάτωση, εξαρτάται από τη ποιότητα και τη ποσότητα του οστού καθώς και από το σημείο της τοποθέτησης του και κυμαίνεται περίπου στους 3-4 μήνες. Κατά τη περίοδο της αναμονής χρησιμοποιείται μία μεταβατική προσθετική εργασία για την κάλυψη των αισθητικών και λειτουργικών αναγκών του ασθενούς.

Μετά την περίοδο οστεοενσωμάτωσης γίνεται η αποκάλυψη του εμφυτεύματος στο στόμα και ξεκινά η  διαδικασία κατασκευής της προσθετικής επιεμφυτευματικής αποκατάστασης. Λαμβάνονται αποτυπώματα και στο εργαστήριο κατασκευάζεται η προσθετική εργασία η οποία κοχλιώνεται στο εμφύτευμα. Στην περίπτωση αποκατάστασης ενός δοντιού τοποθετείται μια θήκη. Αν λείπουν περισσότερα δόντια κατασκευάζεται μια γέφυρα η οποία στηρίζεται εξολοκλήρου στα τοποθετημένα εμφυτεύματα, ενώ σε περιπτώσεις που λείπουν όλα τα δόντια, μία επένθετη οδοντοστοιχεία (οδοντοστοιχία που συγκρατείται στα εμφυτεύματα) ή μία υβριδικού τύπου αποκατάσταση (μεταξύ γέφυρας και οδοντοστοιχίας), ανάλογα με την περίπτωση.